Przy stosowaniu kokainy w celu leczniczym należy liczyć się z nadmierną wrażliwością na ten alkaloid występującą u niektórych osób. Obserwowane były zatrucia ostre, kończące się nawet zgonem już po dawce 20 mg zastosowanej do znieczulenia błony śluzowej w okolicy migdałków. Znane są przypadki występowania ciężkich objawów zatrucia (niepokój psychomotoryczny, bladość, szybkie tętno, omdlenie) po podaniu do worka spojówkowego jednej kropli 5% roztworu chlorowodorku kokainy. Objawy rozwijające się na tle uczulenia na kokainę mają niekiedy charakter ciężkiego i szybko rozwijającego się zatrucia, które pomimo intensywnego leczenia kończy się często śmiercią, zwłaszcza w przypadku wstrząsu uczuleniowego. Leczenie zatrutych jest zależne od nasilenia objawów. W lekkich stanach zatrucia objawy występujące na tle skurczu naczyń krwionośnych można niekiedy usunąć, układając chorego głową w dół lub podając mu azotyny, działające rozszerzające na naczynia krwionośne. Drgawki zwalcza się, podając domięśniowo chloropromazynę (25 mg) lub leki nasenne z grupy barbituranów, szczególnie o bardzo krótkim działaniu. W okresie zapaści należy stosować leki podwyższające ciśnienie krwi. Stosowany jest również dekstran we wlewie kroplowym lub inne płyny zastępcze krwi.
